ابلق حرفی بزرگ در ظرفی کوچک ، آبیار در راستا فرهادی

به گزارش جعبه مهر، قصه ای دلهره آور بین حقیقت، عفت و مصلحت؛ هرچند ابلق آبیار با فروشنده فرهادی تفاوت جدی ندارد؛ مشکل اصلی فروشنده فرهادی این بود که با برهم زدن قطعیت ماجرا و نشان دادن پیرمردی مفلوک و ترحم برانگیز لبه تیز تجاوز به عنف را کند کرد.

ابلق حرفی بزرگ در ظرفی کوچک ، آبیار در راستا فرهادی

گروه فرهنگی خبرنگاران- سید مهدی حاجی آبادی؛ آبیار اصولا سازنده فیلم کوتاه است که مسیرش به سینمای بلند خورده، همان فیلم ابتدایی آبیار یعنی شیار 143، مستند داستانی- نیم ساعته ای است که بی خودی کش آمده و تبدیل به یک فیلم بلند شده. فیلمنامه اصولا برای فیلم بلند در کار نیست.

به مرور در دیگر فیلم هایش هم کم و بیش از سیاق مسبوق کوتاه نیامد؛ ابلق تا حدودی سعی کرده با ساخت جغرافیا و خلق شخصیت هایی حاشیه نشین در زورآباد، نقطه ضعف فیلم های پیشین را جبران کند، اما اگر یک ساعت ابتدایی فیلم را کات بزنید عملا فرایند فیلم سریع و جذابتر هم می شود.

سخت قصه می گوید و روان نیست؛ با دست و پا زدن زیاد فیلمساز می خواهد آن را نجات دهد؛ نمی تواند. کارگردان گرفتار فضایی غریب شده و توانایی انسجام بخشی فیلمنامه را از دست می دهد و با شلوغ کاری دوربین و موزیک سعی در پوشش این خلا جدی دارد. از جایی قصه مشابه فیلم های اخیر هالیوودی است که در نتیجه جنبش me2 ساخته شد.

قصه اهالی یک زورآباد (ناکجاآباد) در حاشیه یک شهر مدرن با برج های بلند و شهر بازی زیبا و مدرنتر! زورآباد آبیار تمیز است؛ برخلاف تصویر معهود مشتی خلافکار معتاد دائم در زندان یا مشغول تعقیب و گریز از دست پلیس، حاشیه نشینان آبیار فقیر، اما زحمت کش و شریفند.

قصه ای دلهره آور بین حقیقت، عفت و مصلحت؛ هرچند ابلق آبیار با فروشنده فرهادی تفاوت جدی ندارد؛ مشکل اصلی فروشنده فرهادی این بود که با برهم زدن قطعیت ماجرا و نشان دادن پیرمردی مفلوک و ترحم برانگیز لبه تیز تجاوز به عنف را کند کرد.

می شود درباره مهم ترین مفاسد و ناهنجاری های اجتماعی - تجاوز، اعتیاد، خیانت، طلاق و فساد اخلاقی - داد سخن داد. می شود خیلی هم تند و رادیکال گفت و انتقاد کرد و به زعم گوینده هشدار هم داد، اما طوری که به هیچ کس برنخورد. نه سیخ بسوزد، نه کباب. نه دولت عصبانی شود، نه ملت ناراحت. نه ظالم و فاسد بترسد، نه قربانی و مظلوم به خود آید و قدمی بردارد. حتی می شود شعار های رادیکال داد، اما با تند ترین الفاظ، همه را خواب کرد.

چگونه گفتن مهم است. درباره موضوع های بزرگ حرف زدن، ما را بزرگ نمی کند؛ حرف کوچک می شود زد، اما عمیق. حرف بزرگ می شود زد و سطحی و حتی خواب آور. اندازه دهان حرف زدن اصل است و بلد بودن.

آبیار تلنگر می زند، دلهره را در تمام و رگ و پی مخاطب می ریزد طوری که پس از انتها فیلم تا دقایقی منگ فیلم و اتفاقی که افتاده هستید؛ اما هرم داغ فیلم به همان سرعت به سردی می گراید؛ ظرف فیلم برای حرفش درشت است.

تصنع کشنده سینماست، به نظر می آید که بسیاری از فیلمسازان فیلم ساختن را خیلی دست کم می گیرند و فقط سعی می کنند که برای آنچه پیشاپیش روی کاغذ نوشته اند تصاویری بتراشند. فیلم ساختن از نظر شهید آوینی، آفرینش است، آفرینش یک زندگی که وجود خارجی ندارد؛ و بیماری مهلک فیلم تصنع است؛ مرضی که بسیاری از فیلم ها به آن گرفتارند و به همین مرض می میرند.

آبیار در ساخت جغرافیای خاص راحله و علی تا حد زیادی پیروز است، بازی خوب زوج هوتن شکیبا و الناز شاکردوست به طرز شگفت آوری ابلق را از تصنع و مرگ نجات می دهد. معمولا بازیگر های فیلم آبیار برگ برنده فیلمهایش هستند و شکیبا و شاکردوست تا به امروز گزینه های اصلی دریافت سیمرغ فجرند.

دوربین روی دست با تکان های پرشمار به بهانه انتقال تنش یا اهمیت بخشی سکانس ها در کلوزآپ به شدت روی مخ است، به علاوه در بخش های جدی دوربین او حیا ندارد؛ پرداختن به عشق سالم میان زن و مرد نه تنها زشت و غیراخلاقی نیست، که حتی می تواند مبشر افق تازه ای در برابر سینمای ایران باشد، ولی فیلم ابلق تا حدی نتوانست خود را از مفاسد احتمالی یک چنین کاری دور نگه دارد. محدودیت های نمایشی جزئی از مسائل طبیعی کار فیلمسازی است و در هر جامعه ای، متناسب با قواعد و قوانین حاکم، چهره این محدودیت ها تغییر خواهد کرد؛ اما نفس وجود محدودیت امری است ناگزیر.سکانس های پرشمار آینه و نمادسازی مکرر از موش و مار، از جایی به بعد مزه فیلم را می گیرد.

باید گفت ابلق، فیلمی با بازی های خوب، تعلیق های پی درپی و دلهره آور و جلوتر از فیلم پیشین او منهای شیار است؛ نرگس آبیار با همان نخستین فیلم بلند خود شیار 143 نشان داد قصد تکرار و استفاده از شیوه های جاافتاده و هنجار های معمولِ سینمایی را ندارد و بر آن است تا با بهره گیری از رویه های روایی تازه و شیوه های بیانی متفاوت با سینمای عامه پسند، به لحن و سبک خاص خود دست یابد و به عنوان یک کارگردان مؤلف مطرح شود. اتفاقی که هنوز راه زیادی تا آن باقی است.

بانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما

منبع: خبرگزاری دانشجو
انتشار: 30 مرداد 1400 بروزرسانی: 30 مرداد 1400 گردآورنده: mehrbox.ir شناسه مطلب: 9140

به "ابلق حرفی بزرگ در ظرفی کوچک ، آبیار در راستا فرهادی" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "ابلق حرفی بزرگ در ظرفی کوچک ، آبیار در راستا فرهادی"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید